DOLAR
EURO
ALTIN
BIST
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
Bartın °C
Bartın
°C
°C
°C
°C
°C

DEĞİŞMEYEN YANIMIZ

Hülya Ekmekci
Hülya Ekmekci 1980 Bartın doğumlu. İlk ve Orta okulu Bartın'ın Ulus ilçesinde, liseyi Safranbolu Ticaret Meslek Lisesinde okudu. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Büro Yönetimini ve Anadolu Üniversitesi İktisat Fakültesi Kamu Yönetimini bitirdi. İş yaşamına sigortacılık alanında devam etmektedir. Evli ve iki çocuk annesidir. Nazik Muhtar isimli romanın yazarıdır.

DEĞİŞMEYEN YANIMIZ

“Hani öğüdümüz bey erenler? Dünya benim diyenler. Ecel aldı, yer gizledi. Fani dünya kime kaldı? Gelimli gidimli dünya sonucu ölümlü dünya. Bu kara yer bizi de yiyecektir. En nihayet uzun yaşın ucu ölüm, sonu ayrılık.”

       Dede Korkut bu sözü yaklaşık on üç asır önce söylemiştir. Ve hâlâ okuyana tesir eder. Günümüz insanları olarak, “Dünya değişti.” “İnsanlık değişti.” Söylemlerinin arkasına gizleniriz çoğu zaman. Çoğu zaman kabahatlerimizi bu söylemlerin arkasına bırakıveririz.

       Evet çok şey değişti, yaşadığımız evler, bindiğimiz araçlar, gezdiğimiz sokaklar, kullandığımız aletler, alışkanlıklarımız, yaşayışlarımız değişti. Ve dahası elde etmek istediklerimiz, gayretimizin kulvarı değişti. Bütün yeniliklere adapte olduk. Teknolojiyle değişen dünyada yerimizi almayı başardık. Olması gereken de buydu…

      Asıl merak ettiğim, değişmeyen yanımız. Evet bütün bu hengâmenin içinde değişmeyen bir yanımızın olduğuna inanıyorum. Eğer on üç asır öncesinden Dede Korkut tesir edebiliyor ise yüreklerimize, değişmeyen yanımızın varlığına ve o yanımız ile ayakta kalıp kimliğimizi koruyabildiğimize inanıyorum.

       Beşinci sınıftaydık. 1991 Yılını “Yunus Emre Sevgi Yılı” ilan etmişlerdi. Okulda şiir yarışması düzenleyip, ödevler vermişlerdi. Ödevi araştırırken;

“Beni bende demen, ben de değilim
  Bir ben vardır bende, benden içeru.”

Dizeleriyle karşılaştım. Çocuk aklımla ehemmiyetini fark edemediğim bu dizelerin, insanın zihin ve ruh haritasını çizdiğini şimdi çok iyi anlıyorum. Yunus’un bu dizeleri değişmeyen yanımızın kapısı gibidir.

      Ayakta durmaya çalıştığımız global dünyada, düşünce ve ruh dünyamıza yapılan onca bombardımana karşı insanlığımızın zırhıdır değişmeyen yanımız. O zırhı yüreklere tesir eden, nice değerlerimiz kuvvetlendirir. Manevi hazinelerden, uyanık ruhlardan alır gücünü. Bazen doğrulukla şahlanır. Bazense gariban gözyaşı silerek yücelir, sarp sarmalar bizi.

      Dünyada ne olursa olsun ne yaşarsak yaşayalım, değişmeyen yanımızla tutunuruz hayata. Güvensizlik vadilerinden ona sarılarak çıkarız. O köprümüzdür, asırlardır her uçurumda yolları birleştiriveren. Değişmeyen yanımız olacak kurtuluşumuz. Ona sımsıkı sarılmak mutlu edecek bizi…

Saygılar, Sevgiler
12.06.2021

YAZARIN EKLEMİŞ OLDUĞU YAZILAR
24 Mayıs 2021
9 Temmuz 2021
15 Nisan 2021
17 Ekim 2021
Copy Protected by Chetan's WP-Copyprotect.